Ieder mens is een lopende paradox

Heb je je weleens afgevraagd waarom alle mensen die je goed kent eigenlijk een beetje raar lijken? En dat de enige mensen die normaal lijken, de mensen zijn die je niet goed kent? Dat komt omdat we allemaal een of meerdere kanten hebben die we niet graag laten zien aan de buitenwereld of wellicht niet eens kennen van onszelf. Kanten die we minder mooi vinden en die wellicht ook minder mooi zijn in een bepaalde context. Als een ander je niet zo goed kent, lukt het best om die kant verborgen te houden. Dit kost veel energie en is vermoeiend. 

Als mens maak je verbinding met anderen vanuit een heelheid. Accepteren dat je opgebouwd bent uit verschillende en soms ogenschijnlijk tegenstrijdige kwaliteiten, deze omarmen en de confrontatie aangaan om ze als een geheel te laten samenwerken maakt het mogelijk om relaties aan te gaan vanuit een consistent en consequent gevoel.

In mijn praktijk zie ik dat de meest succesvolle en gelukkige mensen, de mensen zijn die uiteenlopende kwaliteiten kunnen verenigen en deze in de praktijk inzetten. Dit kunnen ze omdat ze nuttig gebruik maken van de paradoxen in zichzelf. Ze omarmen de ogenschijnlijk tegenstrijdige kwaliteiten in zichzelf en benutten deze naar gelang de omstandigheden. Denk bijvoorbeeld aan een nauwgezette en planmatige vrouw die na het verdwijnen van haar baan als manager binnen de financiële sector een creatieve onderneemster wordt en succesvol is in de kledingbranche.

Hoewel we als mens doorgaans slecht in staat zijn om paradoxen en tegenstrijdigheden te hanteren, schuilen in ieder van ons tegengestelde kwaliteiten. Voorbeelden zijn een gestructureerde creatieveling, een associatieve doorzetter of een georganiseerde chaoot. De uitdaging ligt in het accepteren en verbinden van deze uitersten. Want In onze maatschappij zijn wij gericht op direct resultaat en houden we niet van tegenslagen. Om paradoxen te leren hanteren en benutten, moet je fouten durven maken. Leren van tegenslag is essentieel voor het integreren van de uiteenlopende kanten binnen jezelf.

Bedenk dat de weg naar succes die we uitstippelen niet recht omhoog is. Daar zitten onverwachte hoeken in. Serendipiteit, of te wel iets onderweg vinden of ontdekken terwijl je op zoek was naar iets anders, is een verschijnsel dat nauw samen gaat met de paradoxen in ons als mens. Open staan voor het onverwachte en daarmee omgaan zoals het zich op dat moment aandient, helpt ons om successen te behalen en resultaten neer te zetten. Als je wendbaar en veerkrachtig bent, kun je met iedere storm meebewegen.

Hoe kunnen we uitersten van onszelf samen laten werken en ten dienste laten staan aan ons geluk en succes? Daar zijn de volgende drie manieren voor:

Accepteren

Door te aanvaarden dat we een lopende paradox zijn! Accepteer dat je niet altijd even consequent bent en dat je zelf verantwoordelijk bent voor je gedrag in een bepaalde situatie. Je hebt een breed palet aan gedragingen om uit te kiezen en het is aan jou welk gedrag je inzet. Patronen kun je doorbreken en je wordt niet beperkt door eenzijdigheid.

Van je fouten leren

Neem de verantwoordelijkheid te kunnen kiezen uit het brede palet aan gedragingen. Al dan niet middels het maken van fouten en de correctie ervan. Er is geen enkel persoon zonder fouten, maar wel mensen die niet leren van hun fouten en ze keer op keer herhalen. Deze mensen maken te weinig gebruik van hun eigen waardevolle paradoxen om andere oplossingen te vinden voor uitdagingen en worden telkens opnieuw geconfronteerd met deze uitdagingen.

(Zelf)compassie

(Zelf)compassie te leren hebben. Door te vergeven, geef je jezelf de kans om opnieuw te beginnen. Er is niets mooiers dan opnieuw te mogen beginnen, maar de angst voor het nieuwe overschaduwt vaak het plezier ervan. Net zoals trots een schaduw werpt op het vermogen om te leren. Zelfcompassie en compassie voor je omgeving en voor anderen die fouten maken, maakt het mogelijk om kansen te zien in plaats van beperkt te worden door emoties. Het maakt het mogelijk om jezelf en de ander als mens te zien en niet als een ‘foutenmaker’.

Kortom: wees blij dat je een georganiseerde chaoot bent, een kwetsbare sterke of een hartelijk betonblok! Het mooie is dat als je zelf het brede spectrum accepteert dat jij bent, je mensen, ideeën en situaties aantrekt die dat ook zijn. En dit schept meer kansen. Tegenslagen horen bij het leven, maar je vindt iedere keer een (nieuwe of andere) weg en je groeit er steeds van.

En dat is precies wat je gelukkiger maakt!

Op 23 januari 2018 zal een bijzondere masterclass plaatsvinden “De Kracht van Paradoxen in Leiderschap”. Wil je meer informatie hierover, ga dan naar Masterclass en schrijf je snel in. Er is een beperkt aantal plaatsen.